விதவைகளுக்கு மறுவாழ்வு அவசியம்

எல்லோரும் இந்த உலகத்தில் பிறக்கின்றோம் . வாழ்கின்றோம் . மடிகின்றோம் . இது உலக நியதி . எல்லோரும் சந்தோசமாகவும் , சீரும் சிறப்புமாக வாழ வேண்டும் என்று தான் எல்லோரும் நினைக்கின்றோம் , வாழ்த்துகின்றோம் . அப்படி எல்லோருக்கும் சந்தோசம் நிலைக்குதா? இல்லவே இல்லை .......

ஒரு பெண்ணை கஷ்டப்பட்டு சீதனம் எல்லாம் கொடுத்து ஒரு ஆண்மகனுக்கு கல்யாணம் செய்து கொடுக்கிறோம் . கொஞ்ச நாட்களுக்கு வாழ்கிறார்கள் சந்தோசமாக . அவன் வாகன விபத்து ஒன்று நடந்து அதில் இறந்து விடுகிறான் . அப்போ அந்த பெண்ணின் நிலைதான் என்ன ? பொட்டை இழக்கிறாள் , பூவை இழக்கிறாள் ? ஆனால் அவளுக்கு வயது இருபத்தைந்து . அவளின் எதிர்காலம் ?????

இன்னொரு சம்பவம் ஒன்று . கல்யாணம் ஆகி இரண்டு பிள்ளைகள் பிறந்து விட்ட நிலையில் கணவன் நோய்வாய் பட்டு இறந்து விட்டான் . அந்த பெண்ணினதும் , இரு பிள்ளைகளின் நிலை என்ன ? அவளுக்கு கணவன் இல்லை , பிள்ளைகளுக்கு அப்பா இல்லை . என்ன செய்வது ???

இப்படி ஏராளமான சம்பவங்கள் இந்த உலகத்தில் நடக்கின்றன . நடந்து கொண்டு இருக்கின்றன . எழுபது , எண்பது, அறுபது வயதில் கணவன் இறந்து விட்டால் பறுவாயில்லை. இவ்வளவு காலம் அந்த மனுஷன் எல்லா சந்தோசத்தையும் அனுபவித்து விட்டு இறுதி காலத்தில் கிடந்தது இழுவின்ணாமல் போய் விட்டுது என்று சொல்வார்கள் . இதே   முப்பது , நாப்பது வயதில் கணவன் இறந்து விட்டால் ஐயோ அவள் வந்த நேரம் அவன் பொய் விட்டான் , ஐயோ அவன் ஒரு பிள்ளை குட்டியையாவது பார்க்காமல் போய் விட்டான் , ஐயோ ஒரு சந்தோசத்தையும் காணாமல் போய் விட்டான் என்று சொல்வார்கள் .

இளம் வயதில் கணவனை இழக்கும் பெண்கள் எவ்வளவு துன்பங்களை அனுபவிக்கிறார்கள் . வாழ்வில் ஒரு பிடிப்பு இல்லாமலும் , மற்றையவர்களுக்கு எல்லாம் ஒரு பாரமாகவும் , சபைகளில் ஒரு அபசகுனமாகவும் பார்க்கும் நிலைமை அவளுக்கு ஏற்படுகிறது . எமது கலாச்சாரத்தில் அது இன்னமும் இருக்கிறது .

ஒரு சுப காரியங்களுக்கு போகும் போது முன்னால் நிக்க கூடாது ,   சுப காரியங்களுக்கு நல்ல புடவை கட்ட கூடாது . பூ , மாலை தலையில் வைக்க கூடாது . ஒரு நடை பிணமாக அவளை மாற்றி விடுவார்கள் . அவள் தான் என்ன செய்வது . மற்றையவர்களுக்கு பயந்து வாழும் சூழ்நிலை அவளுக்கு . இந்த நிலைமை அவளுக்கு கணவன் உயிருடன் இருந்தால் வருமா ? அவள் மனம் எப்படி இருக்கும் ? வெம்பி வெம்பி அழுவாள் .......எவ்வளவு புண் படும் அவளுடைய  மனம். இவற்றை எல்லாம் இந்த சமூகம் யோசிக்கிறதா ?

பெண்ணியம் பற்றி பேசுகிறார்கள் , பெண்களுக்கு எதிரான வன்முறை பற்றி பேசுகிறார்கள் . இவற்றை பேச யாரும் இல்லை . முதலில் பெண்களுக்கு எதிரி பெண்கள் தான் . பெண்கள் முதலில் தாங்கள் எவ்வளவு முன்னுக்கு வந்தாலும் பெண்கள் பெண்களாக இருங்கள் . பெண்களுக்கு பெண்கள் ஒற்றுமையாக இருங்கள் . மாமி , மருமகள் சண்டை . இது தானே நடக்கிறது . மாமியும் ஒருநாள் மருமகளாக இருந்து வந்தவா தானே . அவற்றை எல்லாம் ஏன் யோசிக்கிறார்கள் இல்லை . எல்லா மாமி, மருமகளும் இல்லை . சில நல்ல மாமி, மருமகள் மாறும் உண்டு . மருமகளை தனது  மகளாக பார்க்கும் மாமிமாரும் நமது உலகில் உண்டு என்பதை மறுக்க முடியாது .

ஆண்கள் திருமணம் ஆகி அவனது மனைவி இறந்து விட்டால் அவனுக்கு இன்னொரு பெண்ணை பார்த்து மறுமணம் செய்து வைக்கிறார்கள் . அதே ஒரு பெண்ணின் கணவன் இறந்து விட்டால் ஏன் பெண்களுக்கு இன்னொரு ஆணை பார்த்து அவளுக்கு இன்னொரு கல்யாணம் செய்து வைக்கலாம் தானே . ஏன் தயக்கம் ? ஏன் அதை இந்த சமூகம் விரும்புவதில்லை .

சில பெண்களும் இதை விரும்புவதில்லை . எப்படி நான் வாழ்ந்து முடித்து விட்டேன் , என் மனதில் அவரை தவிர இன்னொருவருக்கு இடம் இல்லை என்பவர்களும் உள்ளனர் . அதே ஒரு ஆண்மகன் சொல்வானா? ம்ம்ம் இல்லை . ஒருவர் , இருவரை தவிர .

இந்த உலகில் ஒரு ஆணின் துணை இல்லாமல் வாழ முடியாது பெண்களுக்கு . ஒருவனுக்கு ஒருத்தி இருக்க வேண்டும் . வாழ்வில் சந்தோசமாக வாழ்வதற்க்கு .  ஆண்களும் விதவைகளுக்கு மறுவாழ்வு கொடுக்க முன்வர வேண்டும் .  சில  ஆண்கள் கணவனை இழந்த பெண்களுக்கு மறுவாழ்வு கொடுத்தும் இருக்கிறார்கள். இது வரவேற்க்க தக்க விடயம் .

வாழும்வரைதான் வாழ்க்கை , சந்தோசம் எல்லாம் . சாகும்போது எமது நிலைபற்றி எமக்கே தெரியாது . இதுதான் இந்த வையகம் . எல்லோரும் எல்லா பேறும் பெற    வேண்டும் . துன்பங்களை இன்பமாக்கி வாழ்வில் வெற்றி நடை போட வேண்டும் .